و اما چهارشنبه سوری

بالاخره چهارشنبه سوری هم اومد و رفت . 

نمی دونم چرا ، اما من یکی که عاشق آتیش و آتیش بازیم . امکان نداره بریم بیرون از شهر واسه تفریح و گردش و اینجانب آتیش روشن نکنم . بعضی وقتا به خودم می گم: نکنه توی زندگی قبلیم زرتشتی ، مزدکی ، یا موبد زرتشتی چیزی بوده باشم ! 

سیاووش در کل میمیره واسه هر چیزی که ایرانیه ،یا حداقل هرچیزی که یکم بوی ایران و ایرانی و فرهنگ ایرانی رو میده .

من عاشق چهارشنبه سوریم . واسه خاطر آتیش و آتیش بازی ، واسه اینکه این یکی دیگه خیلی ایرانیه ( البته خیلی ایرانی بود ) و از همه مهمتر اینکه چهارشنبه سوری از معدود شب های ساله که مردم تا صبح می تونن بزنن و برقصن اونم تو پارک و خیابون .

بعضی وقتا دلم واسه مردم کشورم میسوزه . بابا ماها فقر شادی داریم . دقیقتر بگم فقر شادی عمومی .

دیشب با چندتا از دوستان رفته بودم یه پارک ساحلی دنج . طبق معمول همیشه ی ما جنوبیا بازار ضرب ، تیمپو و آهنگ بندری گرم گرم بود .همه چی رو واسه یه کنسرت آماده داشتیم ، از ساز و نوازنده گرفته تا رقاص و خواننده ! داشتیم کم کم گرم می شدیم که عمو پلیسه اومد دعوامون کرد ! بعدش ما تازه فهمیدیم ضرب و تیمپو هم جدیدا ممنوع شده !

البته ما یکم زود رفته بودیم جمعیت کم بود ، بعد از یکی دو ساعت که جمعیت زیاد شدن دیگه کارمون نداشتن ، درواقع نمی تونستن کارمون داشته باشن . دیگه سرتون رو درد نمیارم مثل همه ی چهارشنبه سوریا شد ، ترقه و فشفشه ، منور و آتیش و بزن  و برقص .

دیشب یه شعر محلی استان بوشهر زیاد به گوشمون می خورد و همه با هم می خوندن . در واقع یکی می خوند همه جواب می دادن . قانونش هم اینه که باید در جواب خواننده همه بگن سُزه ( یعنی سبزه) این زیر می نویسمش :

                -سزُم سزه

  جواب : سُزه

                 -سُزواریه

جواب : سُزه

                 -سُز اناریه 

جواب : سُزه

                 -سُزه گندمی 

جواب : سُزه

                 -از اوور رهروی

جواب : سُزه

                -زمین سُزه 

جواب : سُزه

                -دِریا سُزه

  جواب : سُزه

                - آیُم پِیت 

جواب : سُز

                 -کُنُم سِیلت 

جواب : سُزه

                 - عروس سُزه 

جواب : سُزه 

                 -دوما سُزه

جواب : سُزه

و.........

این شعر ( همخوانی محلی) خیلی قدیمیه ، اینارو از بچگی می شنیدم اما تا حالا ندیده بودم این همه آدم با هم این شعر رو بخونن.

ماها که دیشب بر پلیدی ناراحتی ها و زندگی کسالت آور پیروز شدیم . امیدوارم روزی که نور بر همه ی پلیدی ها و پلشتی ها پیروز میشه من و شما هم باشیم و همه با هم جشن بگیریم .( ضرب و تیمپو و نی انبانش هم با من )

پ.ن: نمیدونم شعر رو کاملا درست نوشتم یا نه ، شاید یه ذره غلط غلوط داشته باشه